İş sadece maaş değil: Kimliğimizin ve ruhumuzun parçası
“İş insan ile gerçeklik arasındaki en kuvvetli bağdır.” Freud’un neredeyse yüz yıl önce söylediği bu cümle, bugün hâlâ geçerliliğini koruyor. Çünkü iş yalnızca geçim kaynağı değil, kimliğimizin de önemli bir parçası.
Haber Merkezi |UZM. PSK. EZGİ ZEYNEP DALKÜREK
Tarihe baktığımızda, 1940’larda yapılan araştırmalar insanların işte yalnızca para kazanmadığını, aynı zamanda toplumda bir yer edindiklerini gösteriyor. 1970’lerde ortaya çıkan yeni görüşler de aynı şeyi söylüyor: Eğer iş sadece para olsaydı, paraya ihtiyacı olmayanlar hiç çalışmazdı. Ama çalışıyorlar. Çünkü iş, bize başarı, saygınlık ve tatmin de kazandırıyor.
Ama işin bir de görünmez tarafı var. Maaş, çalışma saatleri, izinler gibi herkesin bildiği koşulların ötesinde, işin gizli fonksiyonları da var. Sabah kalkmak için bir sebep olması, ortak bir deneyim sunması, sosyalleşme imkânı yaratması, hedef ve anlam duygusu vermesi… Bunlar işin görünmez ama hayatımızdaki en güçlü tarafları.
Bugün iş dünyası büyük bir dönüşümden geçiyor. Hibrit çalışma, evden ofise dağılmış iş modelleri, yapay zekâ ve dijitalleşme derken işin bu gizli fonksiyonları giderek daha önemli hale geliyor. Evden çalışan biri sabah rutinini kaybedebiliyor, sosyalleşemediği için kendini yalnız hissedebiliyor, tükenmişlik sendromu yaşayabiliyor. Yani iş, sadece maaşla sürdürülemiyor.
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün tanımı da bunu destekliyor: İşyeri refahı yalnızca güvenlik ya da fiziksel koşullarla ilgili değil. Asıl mesele, çalışanın bütün bir insan olarak iyi hissetmesi ve potansiyelini ortaya koyabilmesi. Çünkü kendini iyi hisseden çalışan yalnızca kendi hayatına değil, işine ve toplumuna da katkı sunar.
Bugün kendimize sormamız gereken soru şu:
Eğer iş sadece maaş olsaydı, neden en yüksek maaşlı çalışanlar bile tükenmiş hissediyor?
Belki de yanıt çok basit: İş, hayatımızın ekonomik değil, psikolojik ve varoluşsal bir parçası.