Elon Musk ve Anadolu’dan görünüm
Bayramın bir kısmını köyde geçirdim ve buradaki izlenimlerimi aktaracaktım ancak Elon Musk yeni Twitter politikasıyla rol çalmayı başardı.
Twitter CEO’su Elon Musk dağın başında bayram ziyaretindeyken bile gündemimi belirlemeyi bildi. 1.900 metre yükseklikte temiz hava sayesinde sabahın 5:30’unda kalkıp internette biraz gündemi kolaçan edip başka bir şey yazmanın yollarını aradıktan sonra yine Musk ile başlamanın en iyi yol olduğuna karar verdim.
Musk, 1 Temmuz Cumartesi günü bir açıklama yaparak Twitter’da okunacak tweet sayısına sınırlama getirileceğini duyurdu. Twitter’ın bana gösterdiği akışta bunun hemen altında Yemeksepeti Kurucusu Nevzat Aydın’ın mavi tıklı olmasına karşın neden cezalandırıldığına dair sorusu yer alıyordu. Biraz aşağısında ise yine Musk’ın Twitter CEO’su kalıp kalmaması ile ilgili anketi bulunuyordu. Ben baktığımda Musk’ın bu görevde kalmasını istemeyenlerin oranı yüzde 53’tü.
Türkiye’deki seçim sonuçlarına benzer biçimde yakın oranlarla giden bir anketti ve değişim gerçekleştirmenin ne kadar zor olduğunu gösteriyordu. Musk Twitter’ı satın almasının ardından somut durumlar karşısında somut kararlar alarak bence iyi bir yönetim gerçekleştiriyor. Ancak rakipleri ve kullanıcı kitlesi bunun ne anlama geldiğini anlamadığı için yaygara ediyor.
Benim Musk’ın bu son sınırlama kararına aymam, Washington Post sayesinde oldu. Yıllar önce Jeff Bezos’un satın aldığı ve doğru dağıtım kanalı üzerine yerleştirerek sağlam bir finansal yapı üzerine oturttuğu Post’tan kısa bültenler alıyorum. Bu konudaki bülten ya da “Technology Alert”, “Elon Musk, kullanıcıların okuyabileceği tweet sayısına günlük sınır koyuyor” başlığını taşıyor ve şu mesajı içeriyordu: “Elon Musk cumartesi günü, Twitter’ın, mesajları (post) tarayan bilgisayar programlarının platformdan faydalı bilgiyi süzmesiyle mücadele etmek için kullanıcıların bir günde okuyabileceği tweet sayısına geçici olarak sınırlama getireceğini açıkladı. Kullanıcılar cumartesi günü platformda sorunlarla karşılaşırken sınırlamanın ne kadar süreceği açıklık kazanmadı.”
Bu kadarcık bilgi, zaten tahmin ettiğim gerçeği anlamamı sağladı çünkü Washington Post güvenilir bir kaynaktı. Ancak kendilerinin okur kitlesinden olmadığım için daha fazlasını okumam için konulan butona tıklamadım ya da abone olmayı düşünmedim.
Herkes sermayesi kadar yaşar
Bu, insanın hayattaki tek sermayesi olan zaman ile ilgili bir karar ve hayatının dört yılını Finansal Forum gazetesinde beş ayrı haber kaynağından canlı haber akışını takip ederek geçirmiş biri olarak bu ağırlığı bir daha yüklenmeye niyetim yok. Kendi süzgeçlerim ve sosyal ağlarım üzerinden daha rafine bir içerik akışını elde edebiliyorum. Umarım genç arkadaşlar Washington Post gibi yayınları takip edip dünyada neler olduğunu anlamak için çaba sarf ediyor ve bunu bu kadar kısa anlatabilmek için gereken çabaya zaman ayırıyordur. Çünkü benim tanımımla “iş” olan ve ülkeyi ileri taşıyacak olan bu çabadır. Bu damıtılmış bilgi ve buna dayanan birikim bizi giderek içine saplandığımız köylülükten ve üretim fakirliğinden kurtaracaktır. Köyün öğreticiliği ise ayrı bir boyuta sahip bulunuyor.
Karma ekonomi dönemi
Bayram ile tatilini birleştirip köye gelenlerin sayısı bu sene bana daha fazla göründü. Köyde zaman çok daha yavaş akıyor ve insanlar birbirlerini dinlemeye daha fazla zaman ayırıyor ama cep telefonları üzerinden internet kullanarak da dünya ile bağlarını koruyorlar. Bu özellikle ileri yaşlardakilerin internet paketlerinin tükenmesine neden oluyor. Çocukları bu insanların “Evladım yükleme; evde internetimiz (Wi-Fi) var” itirazlarına karşın kolayca yükleme yapıyor ve onların dış dünya ile bağlarının sürmesini sağlıyor. Bu pratiklik ülke olarak geldiğimiz noktayı göstermesi açısından önemli ancak reel ekonominin başka sorunları var. Sürekli köyde yaşamayan çocuklar, bu tür sorunları çözüyor ancak köyde ekonomi kurup büyümeye kalktığınızda sıkışıyorsunuz. Lojistiğimizin yetersizliği nedeniyle nasıl sorun yaşadığımızı bir sonraki yazımda anlatacağım.