Türk şiirinin usta şairi Nazım Hikmet kimdir?

Nâzım Hikmet kimdir?

Nâzım Hikmet 14 Ocak 1902 yılında Selanik’te doğdu. Türk şair ve yazardır. Şiirleri elliden fazla dile çevrilmiş ve eserleri birçok ödül almıştır. Türkiye'de serbest nazımın ilk uygulayıcısı ve çağdaş Türk şiirinin en önemli isimlerindendir. Uluslararası bir üne ulaşmıştır ve dünyada 20. yüzyılın en gözde şairleri arasında gösterilmektedir.

Komünist düşünceleri ve yasaklı Türkiye Komünist Partisi (TKP) üyeliği nedeniyle defalarca tutuklanmış ve yaşamının büyük bölümünü hapiste ya da sürgünde geçirmiş; Türkiye'de 11 ayrı davadan yargılanarak İstanbul, Ankara, Çankırı ve Bursa cezaevlerinde 12 yılı aşkın süre hapis yatmıştır. Yasaklı olduğu yıllarda Orhan Selim, Ahmet Oğuz, Mümtaz Osman ve Ercüment Er adlarını da kullanmıştır. 1951 yılında Türkiye'den ayrılması sonrasında Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığından çıkarılmış; bu karar ölümünden 46 yıl sonra, 5 Ocak 2009 tarihinde iptal edilmiştir.

Doğum adı Mehmet Nâzım olup, resmi olarak, 1935'te yürürlüğe giren Soyadı Kanunu gereği Ran soyadını, 1951'de vatandaşlıktan çıkarılması üzerine Polonya vatandaşlığına geçince ise, dedesinden dolayı Borzecki soyadını almakla birlikte, kendi soyadı yerine babasının adını kullanarak hep Nâzım Hikmet ismini kullanmıştır.

Ölümü

3 Haziran 1963 sabahı saat 06.30'da gazetesini almak üzere ikinci kattaki dairesinden apartman kapısına yürüdüğü sırada, tam gazetesine uzanırken geçirdiği kalp krizi sonucunda öldü. Sovyet Yazarlar Birliği salonunda yapılan törene yerli ve yabancı yüzlerce sanatçı katıldı ve törenin görüntüleri siyah beyaz olarak kaydedildi. Ünlü Novodeviçi Mezarlığında  gömüldü. Meşhur şiirlerinden biri olan Rüzgâra Karşı Yürüyen Adam figürü siyah granitten yapılan mezar taşı üzerinde ebedileştirildi.

Şiirleri

-Dağların Havası (Osmanlıca baskı, 1925)

-835 Satır (1929)

-Jokond ile Sİ-YA-U (1929)

- Varan 3 (1930)

-1 + 1 = 1 (1930)

-Sesini Kaybeden Şehir (1931)

-Benerci Kendini Niçin Öldürdü? (1932)

-Gece Gelen Telgraf (1932)

-Portreler (1935)

-Taranta Babu'ya Mektuplar (1935)

-Simavne Kadısı Oğlu Şeyh Bedreddin Destanı (1936)

-Şeyh Bedreddin Destanına Zeyl (1936)

-Kuvayi Milliye (1968)

-Saat 21-22 Şiirleri (1965)

-Dört Hapishaneden (1966)

-Rubailer (1966)

-Yatar Bursa Kalesinde (1929-1951)

-Memleketimden İnsan Manzaraları (1966-1967)

-Yeni Şiirler (1951-1959)

-Son Şiirleri (1959-1963)